W tradycyjnych kulturach narodziny dziecka były czymś więcej niż biologicznym wydarzeniem – były świętem kobiecości i momentem transformacji. Sheila Kitzinger, antropolożka i aktywistka na rzecz praw kobiet w okresie okołoporodowym, pisała o tym, jak głęboko zakorzenione w kulturach są rytuały przejścia, i jak bardzo brakuje ich dziś. Podkreślała, że poród i macierzyństwo to nie tylko fizyczny akt, ale też proces emocjonalny i duchowy. W dawnych społecznościach kobieta była otaczana opieką innych kobiet – sióstr, matek, cioć – które wspólnie przechodziły z nią ten czas. Były obecne, dzieliły się wiedzą, dawały wsparcie.
A Ty? Kiedy urodziłaś dziecko – czy ktoś otoczył Cię takim kręgiem troski? Czy miałaś przestrzeń, by poczuć, że stajesz się kimś nowym? Czy mogłaś opłakać to, co się kończy – dotychczasowe życie, wolność, czas dla siebie? Czy byłaś tylko dzielna, ogarniająca wszystko i „radząca sobie”?
Współczesne społeczeństwo często oczekuje od Ciebie, że szybko wrócisz do formy, do pracy, do codzienności. Ale Ty może potrzebować więcej czasu. I to jest w porządku.
Zainspiruj się dawnymi rytuałami przejścia i stwórz swój własny. Możesz to zrobić na wiele sposobów:
-
Zaproś bliskie kobiety na małą ceremonię – niech każda z nich przyniesie Ci symboliczne słowo, przedmiot lub opowieść. Niech to będzie Twoje powitanie w nowej roli.
-
Pisz dziennik macierzyństwa – zapisuj nie tylko, ile dziecko zjadło czy spało, ale to, co czujesz, co się w Tobie zmienia, co Cię zachwyca i co przeraża.
-
Znajdź krąg wsparcia – grupę kobiet, które są na podobnym etapie. Spotykajcie się, rozmawiajcie, śmiejcie się i płaczcie razem.
-
Wyznacz czas tylko dla siebie – może to być kąpiel, spacer, chwila z książką. Macierzyństwo nie oznacza rezygnacji z siebie.
To, co pomaga się odnaleźć w roli matki, to nie perfekcja ani kontrola. To relacja – z dzieckiem, z sobą samą, z innymi kobietami. To uznanie, że właśnie przeszłaś przez potężny próg. Że zmieniło się nie tylko Twoje życie, ale też Twoja tożsamość.
Pozwól sobie na to, by tę przemianę przeżyć. Znajdź dla niej swój własny rytuał. Zapytaj siebie: co mogę dziś zrobić, by uhonorować swoje macierzyństwo – nie jako obowiązek, ale jako nową odsłonę siebie?
