Jak relacja z Twoją mamą wpływa na Twoje dorosłe życie?
Każda z nas dorastała w innym domu i w innych warunkach. Może miałaś ciepłą, wspierającą mamę, która zawsze była blisko i dawała Ci poczucie bezpieczeństwa. A może Twoja mama była bardziej wymagająca, zdystansowana lub surowa, co sprawiło, że wcześnie nauczyłaś się, że musisz radzić sobie sama.
To, jak wyglądała ta relacja, wpływa na Twoje życie w subtelny, ale znaczący sposób:
Czy masz łatwość w proszeniu o pomoc?
Jeśli Twoja mama zawsze Cię wspierała, prawdopodobnie czujesz się komfortowo, mówiąc innym o swoich potrzebach. Jeśli jednak była osobą wymagającą, mogłaś wykształcić schemat „Muszę radzić sobie sama”.
Jak reagujesz na krytykę?
Jeśli w dzieciństwie często słyszałaś, że coś mogłabyś zrobić lepiej, możesz być dziś dla siebie bardzo surowa. Może unikasz konfliktów albo przeciwnie – walczysz o swoje z pełną mocą, bo nie chcesz, żeby ktoś znów podważał Twoją wartość.
Czy potrafisz nawiązywać głębokie relacje?
Jeśli Twoja mama była ciepła i emocjonalnie dostępna, prawdopodobnie łatwo budujesz bliskość. Jeśli była zdystansowana, może podświadomie boisz się odsłonić przed innymi lub masz trudność z przyjmowaniem wsparcia.
Czy w Twoim macierzyństwie wracają schematy z dzieciństwa?
To, czego doświadczyłaś jako dziecko, może dziś wpływać na sposób, w jaki wychowujesz swoje dziecko. Nie oznacza to, że jesteś „skazana” na powtarzanie wzorców – wręcz przeciwnie! Świadomość tych schematów daje Ci możliwość ich przepracowania i świadomego budowania relacji ze swoim dzieckiem.
Czy masz tendencję do bycia zbyt wymagającą wobec siebie jako mamy?
Może wyniosłaś z domu przekonanie, że zawsze trzeba być perfekcyjną i że „dobrze” to wciąż za mało?
Jak reagujesz na emocje swojego dziecka?
Jeśli Twoja mama miała trudność z wyrażaniem emocji, może być Ci trudno patrzeć na łzy i frustracje swojego dziecka. Może masz odruch, żeby mówić „Nie przesadzaj” albo „Nie płacz”, bo sama w dzieciństwie nie miałaś przestrzeni na przeżywanie emocji.
Czy umiesz przyjmować pomoc?
Jeśli w dzieciństwie nauczyłaś się, że musisz być „dzielna” i „samodzielna”, może być Ci trudno przyjąć wsparcie partnera, rodziny czy przyjaciół – nawet wtedy, gdy go naprawdę potrzebujesz.
Jak możesz przerwać niechciane schematy i budować zdrowszą relację – ze sobą i ze swoim dzieckiem?
Nie jesteśmy skazane na powtarzanie historii. Mamy wpływ na to, jak budujemy relacje – zarówno z naszymi dziećmi, jak i z samą sobą. Co możesz zrobić, aby świadomie tworzyć nową jakość macierzyństwa?
Zauważ swoje wzorce
Kiedy wchodzisz w automatyczną reakcję, zadaj sobie pytanie: „Czy to naprawdę moje?” Może to głos Twojej mamy? Może powtarzasz coś, czego nie chcesz już przekazywać dalej?
Pozwól sobie na bycie wystarczającą, a nie perfekcyjną
Jeśli czujesz, że wciąż „powinnaś” robić więcej, spróbuj powiedzieć sobie: „To, co robię, jest wystarczające”. Dzieci nie potrzebują idealnej mamy – potrzebują autentycznej i czułej.
Daj sobie prawo do emocji
Nie musisz być zawsze spokojna, cierpliwa i „ogarniać wszystkiego”. Jeśli masz trudniejszy dzień, powiedz sobie: „To normalne, że czasem się złoszczę, smucę czy czuję zmęczenie. Mam prawo do tych emocji”.
Przyjmuj wsparcie
Nie musisz wszystkiego dźwigać sama. Pozwalając innym sobie pomóc, uczysz swoje dziecko, że proszenie o pomoc to oznaka siły, a nie słabości.
Zauważaj i zmieniaj narrację w swojej głowie
Jeśli w Twoim domu często słyszałaś: „Nie narzekaj, inni mają gorzej” lub „Nie płacz, nie bądź mazgajem”, teraz możesz powiedzieć swojemu dziecku (i samej sobie!):
„Twoje emocje są ważne. Masz prawo je przeżywać”.
„Jesteś kochana i akceptowana taka, jaka jesteś”.
„Nie musisz być idealna, żeby zasługiwać na miłość”.
Masz wpływ na swoje relacje!
Relacja z matką kształtuje nasze dorosłe życie, ale nie determinuje go całkowicie. Możesz świadomie wybrać, które wzorce chcesz zachować, a które zostawić za sobą. Możesz też zdecydować, jaką relację chcesz budować ze swoim dzieckiem – tak, by było mu łatwiej w przyszłości budować zdrowe, pełne miłości więzi.
Jeśli masz poczucie, że w Twoim macierzyństwie wracają trudne schematy z dzieciństwa, pamiętaj – masz w sobie siłę, by to zmienić. I już sama świadomość tego, że chcesz inaczej, jest pierwszym krokiem do uzdrowienia.
A Ty? Czy zauważasz u siebie wzorce z dzieciństwa w relacji ze swoim dzieckiem? A może już świadomie je przełamałaś? Podziel się swoimi doświadczeniami!
Redakcja Tatento
Czytający ten artykuł przeczytali również
Dodaj opinię
Tylko zalogowani Użytkownicy portalu rodzinnego Tatento.pl mogą dodawać komentarze.
Zaloguj się
Jeżeli nie masz jeszcze konta - zarejestruj się
Zapomniałeś hasła - przypomnij je.
© 2021 E-maNufactura
DOŁĄCZ DO SPOŁECZNOŚCI RODZICÓW
polub nas na facebooku!
