Powstały setki publikacji na temat korzyści płynących z karmienia piersią, a jednak nadal sprawia nam to niemało trudności, począwszy od kwestii techniczno-fizjologicznych, poprzez aspekt społeczny i rodzinny, aż po decyzje zawodowe. Dzisiaj matka musi wybierać między nocnymi karmieniami na żądanie, a równym podziałem obowiązków z tatą dziecka, podawaniu piersi w miejscach publicznych, a społecznie bezpiecznym karmieniem butelką, wreszcie między realizacją swoich zadań niezwiązanych z macierzyństwem, a wycofaniu się na chwilę na rzecz naturalnego karmienia.
Karmienie piersią to bardzo indywidualna kwestia
Wiadomo, sytuacji jest tyle, ile matek, nie zmienia to jednak faktu, że współczesna rzeczywistość nie zawsze jest przyjazna karmiącym mamom, a to są głównie poruszane kwestie. Społeczne naciski, żeby wyglądać i czuć się wspaniale po porodzie oraz nie rezygnować ze swoich pasji i życia zawodowego, wszechobecne reklamy mieszanek, które mają być równe mleku matki oraz wszelkie panujące mity, np. że po cesarskim cięciu nie ma pokarmu nie pomagają się wyciszyć, poddać intuicji i skupić na faktycznych potrzebach dziecka i mamy po porodzie.
Jak wspierać kobiety w okresie karmienia piersią?
Czy jest jeszcze coś, co nie zostało napisane na ten temat? Pewnie nie, warto jednak przypomnieć najważniejsze kwestie. Zadbało o to WHO wraz z UNICEF uruchamiając inicjatywę Szpitala Przyjaznego Dziecku. Program ten ma edukować zarówno personel oddziałów noworodkowych na całym świecie, jak i otoczenie matek. To 10 kroków, które należy podjąć, aby chronić, promować i wspierać karmienie piersią wszędzie tam, gdzie kobiety mogą zmagać się z tym zagadnieniem.
Na poziomie krajowym musimy zadbać o politykę gwarantującą urlop macierzyński i prawo do karmienia piersią w miejscu pracy. Dodatkowo, zalecane jest, aby ograniczyć przekaz marketingowy dotyczący zamienników mleka kobiecego.
W placówkach służby zdrowia matki powinny być wspierane w kwestii karmienia piersią zaraz po porodzie i w pierwszych dobach życia dziecka. Ma to być wsparcie merytoryczne i psychologiczne przez personel o dużym poziomie wrażliwości. Jednocześnie kluczowa jest edukacja w celu podnoszenia świadomości na temat korzyści wczesnego i wyłącznego karmienia piersią przez minimum 6 miesięcy życia dziecka.
Społecznie powinniśmy zachęcać i wspierać kobiety w swobodnym karmieniu w każdej publicznej przestrzeni oraz zaciszu domowym. Najsilniejsze wsparcie powinno płynąć od bliskich – babć, matek, przyjaciół i wreszcie partnera. Niezwykle ważne jest przy tym oddanie kobiecie wyłącznego pola do decydowaniu o formie czy długości karmienia piersią.
10 kroków do pomyślnego karmienia piersią wg WHO i UNICEF
1a. Etyczne i zgodne z międzynarodowym kodeksem reklamowanie i rozprowadzanie substytutów mleka matki.
1b. Opracowanie spisu wytycznych i zaleceń w kwestii karmienia niemowląt, który będzie przekazywany personelowi medycznemu i rodzicom.
1c. Ustanowienie systemów ciągłego monitorowania i zarządzania danymi dotyczącymi karmienia piersią.
2. Wypracowanie solidnych standardów w kwestii edukowania personelu, który musi mieć wystarczającą wiedzę, kompetencje i umiejętności do wspierania procesu karmienia piersią.
3. Pomoc merytoryczna dla kobiet w ciąży i ich rodzin.
4. Ułatwienie natychmiastowego i nieprzerwanego kontaktu skóra do skóry i wspieranie matki w inicjowaniu karmienia piersią jak najszybciej po porodzie.
5. Wsparcie matki w inicjowaniu i utrzymaniu karmienia piersią oraz radzeniu sobie z napotkanymi trudnościami.
6. Powściągliwość w podawaniu noworodkom karmionym piersią żywności innej niż mleko matki – chyba że są ku temu jasne wskazania medyczne.
7. Stworzenie matkom i ich nowonarodzonym dzieciom warunków do przebywania razem i ćwiczenia karmienia 24 godziny na dobę.
8. Wspieranie matek w rozpoznawaniu sygnałów przed i w trakcie karmienia oraz adekwatnego reagowania na nie.
9. Merytoryczne doradzanie rodzicom w zakresie stosowania butelek do karmienia i smoczków oraz edukowanie, jak mogą one wpływać na proces karmienia piersią.
10. Monitorowanie problemów i odpowiadanie na nie poprzez dostęp matek i dzieci do wsparcia i opieki.
