Jakie macie pomysły na przechowywanie prac Waszych dzieci będących efektami ich działań artystycznych? Można spakować je na amen i szacować ich rozrost na podstawie pudeł zalegających w zakamarkach domostwa. Co odważniejsi decydują się na recykling lub je wyrzucają, choć byłabym ostrożna w przypadku dzieci, które nie godzą się na jakąkolwiek ingerencję w dzieła, nie mówiąc już o ich eko-przetwarzaniu.
Domowe galerie sztuki - prace plastyczne na wyciągnięcie ręki
Chcę was zachęcić do eksponowania prac waszych dzieciaków i tworzenia domowych galerii! Fakt powieszenia prac i możliwość ich oglądania napawa małych autorów dumą. Sprawia też, że bardziej się identyfikują ze swoją pracą i ją szanują, szczególnie gdy biorą aktywny udział w tworzeniu wystawy. Z pewnością mają poczucie, że robią coś ważnego, i że ich głos się liczy w rodzinie.
Nasze domowe galerie mają roboczy charakter i są dość nietrwałe. Prace czasami się nawarstwiają albo są zastępowane nowszymi. Niektóre wystawy są okresowe, np. związane ze świętami czy innymi specjalnymi okazjami. Ekspozycje mobilne ulegają nieoczekiwanym przemieszczeniom w obrębie domu. Te z gatunku ekspansywnych wnikają do sypialni rodziców czy nawet do toalety. Potem znikają. Jeśli martwicie się o ściany, warto sprawdzić papierową taśmę albo patafix do mocowania (nie brudzi ścian i nie zrywa tynku). W wersji eleganckiej – można oprawić w kolorowe passe partout, ramy, antyramy (byle nie z szybą – ze względów bezpieczeństwa lepsza będzie plexi). Jeśli się zgodzicie, maluchy mogą samodzielnie zarządzać swoją galerią prac. Wystarczy rozpiąć sznurek wzdłuż ściany na wysokości osiąganej przez małą rączkę, a prace wieszać za pomocą klamerek do bielizny – dodatkowy walor to Montessoriańskie ćwiczenie z zakresu małej motoryki.
Autorska książka artystyczna na prace plastyczne dzieci
Jeśli galerie Was nie przekonują, warunki w domu nie sprzyjają podobnym fanaberiom albo ściany są już zajęte, pobawcie się w robienie książek artystycznych, przyjmując taką samą zasadę jak przy tworzeniu pamiątkowego albumu ze zdjęciami. Przy podejściu chronologicznym można uzyskać książkę wspaniale ilustrującą rozwój umiejętności waszej pociechy zauważalny z miesiąca na miesiąc i z roku na rok. Kryterium estetyczne w doborze i układzie prac będzie równie dobre jak każde inne. Ta jedyna w swoim rodzaju książka wyciągnięta po jakimś czasie, może sprawić, że niejednemu rodzicowi zakręci się łza w oku.
Prace plastyczne dzieci i ich twórcze przemiany
W przypadku dzieci, które nie przywiązują się zbytnio do swoich prac plastycznych i łatwo dają się namówić na twórcze eksperymenty, nagromadzone rysunki i obrazki mogą przejść zaskakującą przemianę.
Jeśli da się w nich wyodrębnić figury (zwierzęta, członkowie rodziny, postacie z bajek), mogą one posłużyć za kukiełki do wspólnie tworzonego domowego teatrzyku. Wystarczy wyciąć postacie, podkleić od spodu kartonem lub wzmocnić tekturą i osadzić na patyczkach (plastikowe słomki przyklejone taśmą klejącą lub kolorowe patyczki z zestawów kreatywnych świetnie się sprawdzą). Otrzymujemy gotowe materiały do zabaw otwartych typu story telling. Wymyślanie imion dla bohaterów przedstawienia oraz opowiadanie ich przygód rozwija kreatywność językową i wyobraźnię dziecka. Zaimprowizowana kurtyna, scena, przygaszone światła i krzesła dla widzów – oto teatr na niewielką skalę. Nie potrzeba wiele, by zaprosić magię do domu...
Inną recyklingową zabawą, która u nas sprawdziła się wiele razy, jest przerabianie obrazków na naklejki. Po wycięciu dowolnych – uznanych przez dziecko za atrakcyjne – fragmentów pracy plastycznej smarujemy spód klejem i przyklejamy na dowolną papierową powierzchnię czy przeznaczoną do tego celu tablicę, ewentualnie udostępniamy ścianę w pokoju dziecka, aby przyozdobiło jej fragment według własnego pomysłu. Podobną, choć bardziej funkcjonalną, propozycją będzie stworzenie zakładek do książek. Stare prace dzieci otrzymają w ten sposób drugie życie, a zakładki staną się niezapomnianym prezentem dla lubiących czytać domowników.
Wspomniane działania wspierają rozwój twórczej indywidualności dziecka. Te o charakterze recyklingowym mogą okazać się dobrym wstępem do rozmów o ekologii. Natomiast chęć do eksponowania prac dziecka w domu ma wydźwięk rodzicielskiej pochwały, która nie niesie jedynie osądu estetycznego zawartego w opinii „To jest ładne”. Taka postawa kształtuje w dziecku poczucie własnej wartości, bo komunikuje coś więcej: „To co robisz, jest dla nas ważne i wartościowe”. Zastanówcie się, czy prace plastyczne Waszych dzieci nie zalegają, gdzieś w kącie.
