O malamutach mówi się, że są wyjątkowo przyjacielskie wobec ludzi i – co ważniejsze – wyjątkowo łagodne w stosunku do dzieci. Z drugiej jednak strony trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że alaskan malamut nie jest psem dla każdego – trzeba umieć sobie radzić z tym bardzo inteligentnym, ale niezbyt posłusznym pupilem.
Alaskan malamut – z historycznego punktu widzenia
Alaskany wywodzą się z dalekiej północy. Około 35 tysięcy lat temu ludzie przez cieśninę Beringa przedostali się z Azji do Ameryki Północnej. W tej wędrówce towarzyszyły im psy – przodkowie dzisiejszych malamutów. Osiedliwszy się na obszarze Kanady, ludzie zaczęli – świadomie lub nie – selekcjonować swe zwierzęta tak, by były jak najlepiej przystosowane do surowych warunków, w jakich przyszło im żyć, i tak, by jak najlepiej spełniały ich wymagania.
W skutej lodem krainie pies był niezastąpiony. Silny i wytrzymały, pomagał w polowaniach, ciągnął sanie z dobytkiem, chronił obozowiska przed drapieżnikami. Z jednej strony alaskany musiały być samodzielne i dawać sobie radę w życiu, z drugiej zaś nie mogły być agresywne wobec swych panów i wobec ich dzieci, których musiały strzec.
Charakterystyka rasy
Surowy klimat i wymagania stawiane przodkom malamutów przez ludzi ukształtowały psa dużego, silnego i wytrzymałego – to największe ze wszystkich znanych dziś ras psów zaprzęgowych (samce osiągają do sześćdziesięciu kilku centymetrów w kłębie i ważą do 38 kg, suczki są mniejsze: wzrost około 58 cm, waga około 34 kg). Ich futro jest bardzo gęste – obfity, wełnisty podszerstek stanowi doskonałą warstwę izolacyjną, zaś sztywne i dłuższe włosy okrywowe chronią przed deszczem i śniegiem. Nawet spodnia strona łap tych psów jest owłosiona. Dzięki takiej okrywie włosowej Alaskany mogły przetrwać nawet mrozy i burze śnieżne.
Alaskany cechują się dużymi zdolnościami przystosowawczymi, dlatego nadają się zarówno do mieszkania w bloku, jak i do domu z dużym ogrodem. Zawsze jednak musimy pamiętać, że psy tej rasy potrzebują sporo ruchu – jeśli mieszkamy w bloku, czekają nas długie spacery na świeżym powietrzu. Ze względu na swoją wytrzymałość, malamuty są idealnymi psami dla ludzi preferujących aktywny wypoczynek. Z radością będą nam towarzyszyć w wypadach na jeziora czy w pieszej wędrówce po górach.
U Inuitów (narodu, któremu alaskany zawdzięczają swoje istnienie) psy stanowią wspólną własność, dlatego u malamutów nigdy nie rozwinęło się przywiązanie do jednego właściciela. Darzy sympatią każdego członka rodziny i... każdego obcego człowieka, dlatego na stróżów posesji raczej się te psy nie nadają. Ten wyjątkowo łagodny stosunek do ludzi sprawia, że malamuty bywają często wykorzystywane w dogoterapii, zwłaszcza w rehabilitacji dzieci, wobec których są bardzo wyrozumiałe i cierpliwe i ze spokojem znoszą niezbyt delikatne pieszczoty najmłodszych nawet dzieciaków. Właściciele tych psów twierdzą, że istnieje większe prawdopodobieństwo, że dziecko nieświadomie zrobi krzywdę malamutowi, niż malamut dziecku.
Alskany – choć przyjazne wobec ludzi – nie bardzo dogadują się z innymi psami i zwierzętami. Lubią dominować nad innymi przedstawicielami swego gatunku, jeśli jednak ci okazują im należyty szacunek, zwykle nie używają zębów, by potwierdzić swoją pozycję. Co do innych zwierząt, to niestety zdarza się, że traktują je jak obiekt polowań.
Wychowanie alaskana malamuta
Alaskan malamuty nie należą do psów łatwo poddających się tresurze, co nie oznacza braku inteligencji. Warunki w jakich kształtowała się ta rasa wymagały od psów dużej inteligencji i samodzielności – inaczej po prostu by nie przetrwały. Właśnie owa samodzielność oraz fakt, że nigdy nie były to psy jednego pana, są przyczyną tego, że bywają bardzo nieposłuszne.
Nie każdy nadaje się na właściciela malamuta. Niestety, ale ich opiekun powinien mieć raczej silną osobowość, być konsekwentnym i bardzo cierpliwym oraz posiadać pewne umiejętności wychowawcze. Alaskany są bardzo pojętne i szybko się uczą, tyle że zwykle tego, co same chcą. Malamut nie słucha ślepo poleceń i często ma własne zdanie. Trudno go namówić na zrobienie czegoś, czego nie chce. Pies tej rasy wymaga umiejętnego prowadzenia już od najmłodszych lat.
Pielęgnacja
Malamuty są psami silnymi, odpornymi na warunki zewnętrzne i generalnie zdrowymi. Przestrzegając terminów szczepień ochronnych, podstawowych zasad higieny i odpowiedniej diety nie powinniśmy mieć problemów ze zdrowiem naszego pupila.
Alaskany nie wymagają również specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wydawać by się mogło, że ich gęsta sierść wymaga codziennego czesania, ale tak nie jest. Pamiętajmy, że przodków tej rasy nikt nie czesał regularnie ani nie kąpał w najdroższych szamponach, toteż ich futro choć gęste nie ma tendencji do kołtunienia. Porządne czesanie raz na dwa tygodnie w zupełności wystarczy. Jedynie w okresie linienia robimy to częściej.
