Nie każde dziecko jest zawsze tak samo zmotywowane do nauki. Każde dziecko ma swoje własne predyspozycje do nauki, jednak nie znaczy to, że nie można rozwijać ich zdolności i pomagać im znaleźć motywację do nauki. Jeśli dziecko przekona się o tym, że nauka może być zabawna, chętniej będzie się do niej zabierać. Co możesz zrobić?
Jak zmotywować dziecko do nauki?
Nie każde dziecko czuje wysoki poziom motywacji do nauki. Nawet rodzeństwo może się pod tym względem diametralnie różnić. Są jednak pewne rzeczy, które możesz zrobić, by pomóc dziecku w nauce. Twoje dziecko ma wtedy większą szansę nie tylko na poprawę swoich ocen, ale przede wszystkim na zrozumienie, że nauka jest pożyteczna i może być bardzo przyjemna. Co możesz zrobić?
Kąt do nauki
Każde dziecko potrzebuje swojego kąta do nauki. Odrabianie lekcji w kuchni przy gotującym się obiedzie czy w salonie przy dźwiękach telewizora nigdy nie jest dobrym pomysłem. Dzieci bardzo łatwo się rozpraszają. Potrzebują też swojego miejsca, by móc w spokoju się uczyć, mieć pod ręką wszystkie potrzebne książki i inne pomoce naukowe, by odrabiać lekcje.
Dlatego zorganizuj dziecku spokojny, cichy kąt do nauki. Biurko powinno być wygodne i stać w miejscu, w którym dziecko nie będzie odbierać zbyt wielu bodźców z otoczenia. Zadbajcie wspólnie o ciszę i porządek podczas nauki.
Regularne godziny nauki
Dzieci potrzebują regularności, by wyrobić w sobie nawyki. Możesz więc ustalić, na przykład, że po przyjściu ze szkoły jest czas na obiad, potem na naukę i odrabianie lekcji, a potem dopiero na rozrywkę. Wdrożenie nowych zasad może spotkać się ze sprzeciwem i buntem ze strony dziecka, zwłaszcza jeśli wcześniej nie miało żadnej regularności i zasad dotyczących nauki, jednak jest to konieczne, by dziecko wyrobiło w sobie pewne dobre nawyki. Z czasem nauka w określonych godzinach wejdzie dziecku w krew i będzie uważana za coś zupełnie naturalnego.
Doceniaj osiągnięcia
Każde dziecko ma swoje sukcesy – duże i małe. Naucz się je doceniać. Nie porównuj do innych dzieci, nie wskazuj, że inni osiągnęli więcej, nie uważaj sukcesów dziecka za coś normalnego i niewartego zauważenia. Doceniaj postępy dziecka. Nawet małe kroki i niewielka poprawa to przecież zawsze poprawa. A jeśli dziecko będzie czuło, że interesujesz się jego nauką, doceniasz sukcesy i kibicujesz mu w osiąganiu kolejnych, będzie czuło się o wiele bardziej zmotywowane do nauki.
Nie wyręczaj!
Czasami bardzo kuszące może wydawać się wyręczenie dziecka w jakimś zadaniu – zrobienie za niego pracy na plastykę, wykonanie zadania na zajęcia techniczne, odrobienie lekcji z matematyki czy z języka polskiego. Czasem możesz czuć, że brakuje Ci siły i cierpliwości, by tłumaczyć coś, co wydaje Ci się proste dziecku, które nie może zrozumieć pewnej reguły. Czasami możesz czuć też chęć wyręczenia dziecka, które nie wyrobiło się ze swoimi obowiązkami.
Pomoc jest jak najbardziej wskazana. Wtedy dziecko ma poczucie tego, że jest ważne, akceptowane i zasługuje na pomoc. Jednak wyręczanie to bardzo zły pomysł. Jeśli będziesz wyręczać dziecko we wszystkim, nigdy nie nauczy się odpowiedzialności. Nie wyniesie ze szkoły też tyle, ile by mogło, jeśli to Ty będziesz odrabiać za niego lekcje. A w ten sposób możesz sprawić, że dziecko będzie oczekiwać, że zawsze je wyręczysz i nie nauczy się ono ani odpowiedzialności, ani nie nabierze chęci do nauki, co może spowodować jeszcze więcej problemów w przyszłej edukacji.
Problemy w szkole – poszukaj pomocy
Czasami problemy dziecka w szkole są znacznie poważniejsze, niż mogłoby się wydawać. Czasami znacząco wykraczają poza zwykłe problemy z motywacją do nauki. Dziecko może nie odnajdywać się w środowisku szkolnym, mieć problemy z nawiązywaniem relacji, z samooceną, nieśmiałością. Może wręcz padać ofiarą przemocy ze strony rówieśników i być zepchnięte na margines klasy. To wszystko nie wpływa pozytywnie ani na jego podejście do nauki, ani na całą dziecięcą psychikę. Dlatego tak istotne jest to, by zawsze trzymać rękę na pulsie i reagować na problemy dziecka, nawet jeśli nie mówi o nich wprost.
Czasami dobrym rozwiązaniem może okazać się wizyta u psychologa dziecięcego. To wcale nie jest oznaka rodzicielskiej porażki – to wyraz rodzicielskiej mądrości. Psycholog dziecięcy to specjalista, który ma wiedzę, by pomóc dziecku przezwyciężyć jego trudności, a rodzicom zrozumieć to, co się dzieje z dzieckiem i dlaczego. Więcej na ten temat przeczytasz tutaj: https://psychoterapiacotam.pl/psycholog-dzieciecy-warszawa/.
Pełna współpraca rodziców ze szkołą, pedagogiem szkolnym, wychowawcą i innymi nauczycielami też jest bardzo ważna. Szkoła wraz z rodzicami powinna opracować wspólny front, by pomóc dzieciom z trudnościami szkolnymi uporać się z nimi i lepiej odnaleźć się w klasie.
