Co to jest depresja?
Depresja zaliczana jest do zaburzeń afektywnych jednobiegunowych, czyli jej występowanie dotyczy sfery emocji. Do symptomów należą: obniżony nastrój, spadek poczucia własnej wartości, brak motywacji do działania, pesymistyczne myśli, czemu towarzyszyć może: bezsenność i brak apetytu. Badania pokazują, że pełnoobjawowa depresja dotyczy niewielkiego odsetka dzieci (od 3-8 %), ale już aż 20 % nastolatków.
Obraz tej choroby u dzieci bywa inny niż u dorosłych. Zazwyczaj szuka się stereotypowych objawów: obniżonej samooceny, przygnębienia, utraty energii, zaniku zainteresowań, bezsenności. Tymczasem w tym wypadku mogą pojawić się gorsze oceny w szkole, agresja i pobudzenie. Te objawy często są bagatelizowane i nie łączone z depresją.
Depresja a samobójstwa
Pojawienie się myśli samobójczych w depresji świadczyć będzie o jej nasileniu krańcowym. Największe ryzyko samobójstwa w depresji istnieje na początku choroby, przy pierwszym jej epizodzie lub na początku kolejnych jej epizodów i w czasie ustępowania choroby. Dla młodego człowieka chorego na depresję myśli samobójcze mogą być naturalną konsekwencją braku nadziei, niewiary w możliwość rozwiązania trudnych problemów, są podpowiedzią rozwiązania owych problemów – to forma uwolnienia się od niemożliwie, wydawałoby się, ciężkiego życia
Dlaczego młodzi ludzi odbierają sobie życie? Przed okresem dojrzewania ogromny wpływ mają relacje rodzinne, natomiast później, w wieku nastoletnim – konflikty rówieśnicze. Czasem próba samobójcza może stanowić próbę sił, manipulację w doprowadzeniu do podjęcia pewnych decyzji, zwrócenie na siebie uwagi, wołanie o pomoc. Nie zawsze osoba podejmująca próbę samobójstwa, chce w rzeczywistości umrzeć. Nie można jednak bagatelizować żadnych symptomów.
Jak rozpoznać, że ktoś chce popełnić samobójstwo?
Samobójstwo to pewien proces. Sam akt samobójczy jest ostatecznością, zanim do niego dojdzie każdy młody człowiek wysyła sygnały. Mogą to być zmiany w zachowaniu, konflikt, zmiana rutyny. Niestety obecnie bardzo łatwo to przegapić. Rodzice są zapracowani i poświęcają swoim dzieciom coraz mniej czasu i uwagi. Nauczyciele z kolei mają wielu podopiecznych i nie mają czasem środków, aby dostrzec sygnały wysyłane przez uczniów. Zostawiony sam sobie nastolatek często szuka porad w Internecie, a to niestety nie jest dobre miejsce.
Młodych ludzi nie można pozostawić samych sobie. Dla nastolatka wszystko jest sprawą życia i śmierci. Relacje z rodziną, samotność, konflikty z rówieśnikami – nawet z pozoru błahe problemy w tym wieku mogą wydawać się nie do rozwiązania. Często nie otrzymują pomocy, pomimo, że na swój sposób o nią proszą. Dlatego tak istotną kwestią jest szeroko rozumiana profilaktyka zachowań suicydalnych. Rozmowy o problemach, wsparcie profesjonalistów, szerokie działania w zakresie mediów – niesienie informacji jak tak samo ważne, jak istotne jest wsparcie w sytuacji kryzysu.