Bunt dwulatka – zespół zachowań małego dziecka, pojawiający się mniej więcej między 18. a 26. miesiącem życia (może to nastąpić do dwóch miesięcy wcześniej lub znacznie później, zależnie od stopnia rozwoju osobniczego).
Bunt dwulatka, czyli gdy dziecko pokazuje charakterek...
Trudno przeoczyć moment, kiedy dziecko zaczyna przechodzić bunt dwulatka. Nasz mały, słodki dzidziuś zaczyna nagle pokazywać pazurki: zaczyna się złościć, tupie nogami, krzyczy, na wszelkie prośby odpowiada „nie", wpada w histerię, kładzie się na ziemi, aby coś wywalczyć i postawić na swoim. Nie ma chyba rodzica, który nie słyszał o buncie dwulatka. Bunt dwulatka jest zachowaniem naturalnym i nie uniknionym - dziecko w wieku około 18 miesięcy odkrywa, że jest jednostką indywidualną. Moja córka Martynka „ Niezłe Ziółko” przechodzi właśnie taki okres. Gdy jeszcze nie miałam dzieci i widziałam podobne ataki histerii np. w sklepie, bo tata nie chce dziecku kupić batonika, zastanawiałam się, co jest powodem, że dziecko się tak zachowuje. Teraz już mając swoje dziecko, wiem doskonale, jak to wygląda.
Bunt dwulatka - o objawach słów kilka
Rozpaczliwy płacz, bo dziecko nie chce wracać z placu zabawach albo ubrać czapki. Znasz to? Ja niestety będąc mamą niespełna dwulatki niestety znam. Sprawdź, czy Twoje dziecko przechodzi bunt dwulatka!
Objawy buntu dwulatka :
- Dziecko zaczyna pokazywać „różki” i próbuje rządzić. Zawołaj swojego dwulatka a pobiegnie w przeciwną stronę; poproś, by włożyło zabawki do pudełka to wysypie całą zawartość. Wszystko na opak.
- Dziecko używa ciągle słowa „NIE”, reaguje tak na wszystkie polecania.
- Dziecko płaczę, krzyczy, tupię, bije, gdy nie dostanie tego czego chce i płaczę ze złości, gdy nie udaje mu się tego dostać.
- Marudzi przy jedzeniu lub odmawia jedzenia, picia: sam chce decydować, co chce jeść i pić.
- Dziecko rysuje po ścianach, książkach.
- Sprzecznie się zachowuje: z premedytacją niszczy zabawki, a później płacze.
- Dziecko silnie interesuje się zakazanymi miejscami: gniazdkami elektrycznymi, kablami, koszem na śmieci.
Bunt dwulatka jest bardzo ważny w rozwoju dziecka, gdyż kształtuje jego tożsamość. Mówiąc słowo „NIE” dziecko odkrywa, że samo może decydować o swoich potrzebach. Właśnie w okresie buntu dwulatka dziecko kształtuje poczucie własnej wartości.
Co ułatwi nam komunikacje z zbuntowanym dwulatkiem ?
Od dwulatka trudno oczekiwać, że będzie posłuszny, gdyż ma 100 tysięcy pomysłów na minutę i swój zamysł na zabawę. Co może pomóc w komunikacji ze zbnutowanym maluchem?
- Wydawaj dziecku jak najmniej poleceń.Chcesz, by dziecko do ciebie przyszło? Udaj, że odchodzisz w drugą stronę, bo wołanie nic nie pomaga. Dziecko uzna to za zabawę i specjalnie będzie uciekać przed Tobą.
- Analizuj, dlaczego w danej chwili dziecko płaczę. Jeśli dziecko ma rację, przyznaj mu ją. Nie nadużywaj słowa: „NIE”.
- Bądź opanowana i cierpliwa Pamiętaj, że Twój zbuntowany maluch obserwuje Twoje zachowanie i to, jak odnosisz się do innych. Naśladuje cię jak mała „małpka”. Dzieci chętnie kopiują dobre zachowania w szczególności te złe.
- NIGDY nie obrażać się na dziecko - jeżeli dziecko przeprosi, przyjdzie się przytulić wytłumacz mu, dlaczego wyrządził Ci przykrość
- NIGDY nie stosuj przemocy, nawet, jeżeli dziecko będzie próbowało cię kopnąć (uderzyć ). Agresja rodzi agresje.
- NIGDY nie mów do dziecka, że jest złe, niedobre, brzydkie. Pokazuj, że nie podoba Ci się zachowanie a nie ono samo.
- ZAWSZE słuchaj tego, co Twój maluch ma Ci do powiedzenia. Niech wie od małego, że zawsze może na ciebie liczyć i o wszystkim powiedzieć.
